Oswoić lęk przedszkolaka

Nikt nie będzie polemizował z faktem, że pierwsze dni w przedszkolu są dla dziecka nie lada wyzwaniem. Często jednak pomija się obawy, które towarzyszą rodzicom w związku z oddaniem swojej pociechy w „obce ręce” Pań w przedszkolu.

Co warto wiedzieć, by zmierzyć się z trudem adaptacji i oswoić lęk przed nieznanym dotąd miejscem? Jakie wyzwania stoją przed dziećmi, które debiutują w roli przedszkolaka? Czym jest dojrzałość przedszkolna?
Zapraszamy do lektury!

Wyzwania przedszkolaka.

Punktem zwrotnym w życiu społecznym dziecka jest rozpoczęcie edukacji przedszkolnej. Dziecko, dla którego do tej pory naturalnym środowiskiem była rodzina, zaczyna funkcjonować w nowym, nieznanym dotąd miejscu, które stawia przed nim nowe wyzwania. Do najważniejszych z nich należą:

  • orientacja w nowej przestrzeni (organizacja przedszkola, sali, zabawek),
  • konieczność kontaktu z obcymi osobami,
  • modyfikacja dotychczasowego rytmu dnia,
  • rozwijanie przynależności grupowej.

Kiedy do przedszkola, czyli słów kilka o gotowości przedszkolnej.

Decyzję o pójściu do przedszkola podejmują rodzice i zwykle mają taką możliwość już wtedy, kiedy dziecko kończy trzeci rok życia. Ważne jest, żeby decyzja ta była przemyślana, gdyż swoją niepewność rodzice mogą zaszczepić w dziecku, dla którego brak poczucia bezpieczeństwa będzie dodatkowym obciążeniem na starcie. Jak rozpoznać czy nasze dziecko jest już gotowe na „przygodę” z przedszkolem i uchronić się przed pochopną decyzją? Warto zwrócić uwagę na elementy dojrzałości przedszkolnej, czyli umiejętności, które powinno mieć dziecko rozpoczynające wychowanie przedszkolne:

  • samodzielność i czynności samoobsługowe (spożywanie pokarmów, ubieranie się, trening czystości, mycie rąk),
  • umiejętność nawiązywania kontaktów z innymi osobami (w tym dorosłymi oraz dziećmi – komunikowanie swoich potrzeb, interakcja podczas zabawy),
  • zdolność regulacji emocji (szukanie pocieszenia i przytulanie w trudnych momentach, żartowanie).

Rady na start – co warto wiedzieć.

  • Buduj pozytywny przekaz dla dziecka na temat przedszkola. Nawet jeżeli decyzja jest przemyślana, ale masz jakieś wątpliwości, postaraj się nie angażować w nie dziecka. Porozmawiaj o tym, co Cię trapi z współmałżonkiem, partnerem, bardziej doświadczoną ciocią, nauczycielką.
  • Zapoznaj się z harmonogramem przedszkola. Staraj się przyprowadzać dziecko o stałej porze. Nawyki budują poczucie bezpieczeństwa i pomagają odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Dziecko, które musi dołączyć do trwającej zabawy, nie czuje się komfortowo i może stać się wycofane.
  • Pomagaj, ale nie wyręczaj. Po przyjściu do przedszkola pomóż dziecku rozebrać się, założyć zmienne obuwie. Odbierając dziecko, postępuj podobnie. Pamiętaj, że wiek przedszkolny jest związany ze wzrostem samodzielności, który należy wspierać. Motywuj dziecko do próby zapięcia bucików i kibicuj, gdy porządkuje swoje rzeczy. Wiara we własne siły to dobre wyposażenie na przyszłość.
  • Zaangażuj ciocię w odprowadzanie dziecka do przedszkola. Pozostawienie dziecka w przedszkolu często budzi duży niepokój, a co za tym idzie – fontannę łez. Wtedy rozstanie jest trudne nie tylko dla dziecka, ale i dla rodzica. Jeżeli jest to możliwe, zaangażuj kogoś z bliskich, aby odprowadził dziecko do przedszkola.
    Pamiętaj o tym, by Twoje rozstanie z dzieckiem było krótkie. Daj buziaka, pomachaj ręką z uśmiechem, wyjdź. Nawet jeżeli dziecko płacze, staraj się wyjść w miarę szybko. Dziecko, które zaangażuje rodzica w swój płacz i zdoła zatrzymać go na dłużej przy sobie, będzie utrwalało ten sposób pożegnania.
    Kiedy płacz trwa, nie zniechęcaj się do przedszkola. Nawet jeżeli płacz się powtarza, nie zabieraj dziecka z przedszkola. Okres adaptacji trwa od kilku do kilkunastu tygodni. Jeżeli coś Cię martwi, porozmawiaj z wychowawczynią. Nie dawaj dziecku podstaw by myślało, że łzy w przedszkolu pozwolą uruchomić drogę ewakuacyjną do domu.
    Stopniowo zwiększaj ilość godzin pobytu dziecka w przedszkolu. Warto rozpocząć pobyt dziecka od 2 godzin i wraz z kolejnym tygodniem rozszerzać stopniowo jego pobyt w placówce.
    „Przyjdę po Ciebie po….obiadku”. Pamiętaj, że dziecko w wieku przedszkolnym nie zna się na zegarku, a rytm jego dnia wyznaczają powtarzające się w nim czynności. Zapoznaj się z harmonogramem zajęć przedszkolnych i ustal z dzieckiem czynność wyznaczającą porę odbierania go z przedszkola.
  • Spiesz się powoli. Często podjęcie decyzji o wychowaniu przedszkolnym związane jest z powrotem do pracy rodzica. Ważne, by w natłoku nowych obowiązków znaleźć czas na spędzanie wspólnego czasu, co będzie namiastką wcześniejszych rytuałów. Pamiętaj, by znaleźć czas dla dziecka po pracy. Rano zadbaj o to, by dziecko miało wystarczająco dużo czasu na wykonanie wszystkich potrzebnych czynności. Poranny pośpiech nie służy dobremu rozpoczęciu dnia.